środa, 25 maja 2011

Środki transportu w Madrycie

Madryt, jak każda szanująca się stolica, jest jednym z najważniejszych w kraju węzłów komunikacyjnych. Pomijając z oczywistych względów komunikację wodną, do naszej dyspozycji pozostaje komunikacja drogowa, kolejowa i lotnicza.

Posiadaczy własnych wielo-kółek (chyba żaden monocyklista tu nie zagląda?) zapraszam do pozostałych wpisów, w tym skupię się na podróżowaniu środkami komunikacji zbiorowej / publicznej.



Szybka nawigacja




METRO


Mając kontakt z niezliczonymi „tabunami“ turystów przybywających do stolicy mogę z czystym sumieniem potwierdzić, że madryckie metro jest bardzo często stawiane za wzór porządku, zorganizowania, prawidłowego oznakowania i punktualności. Każda linia ma własny tor, własne perony i trzeba być naprawdę zdolną osobą żeby się zgubić ;-)
Na większości linii obowiązuje ruch lewostronny (co oznacza, że stojąc na peronie twarzą w kierunku torów pociąg nadjedzie z prawej strony), zaś na każdej stacji wyszczególniona jest lista przystanków począwszy od następnego aż do końca trasy. Obok nazw poszczególnych stacji znajduje się lista linii, które zatrzymują się na danej stacji.
Więcej peanów będę piać przy okazji osobnego wpisu odnoszącego się do metra.

Metro czynne jest od godziny 6 rano do około 1.30 - 2.00 w nocy. Lepiej brać poprawkę na to, że ostatni pociąg można złapać około 1.30 (mam na myśli centrum miasta dla jasności) niż zastać zamknięte wejście na peron. Jeśli pociąg nie zdąży pokonać całej trasy przed zamknięciem metra, nie zostanie puszczony, stąd różne godziny zamykania poszczególnych stacji. Jeśli musimy zmienić linię aby dojechać do celu, należy dobrze skalkulować czas. Zdarzyło mi się wracać z Puerta Sur radiowozem zatrzymanym na stopa, gdy okazało się że pociąg na który miałem się przesiąść już zakończył swój dzień :-)

Na każdej stacji, gdzie znajduje się stanowisko, przy którym stoi obsługa metra, można wziąć (gratis jakby ktoś miał dziwne myśli) kieszonkową mapę sieci metra. Na rewersie znajduje się indeks wszystkich stacji metra wraz z oznaczeniem numeru linii na której dana stacja się znajduje. Jako że każda linia jest oznaczona innym kolorem (tak jak w rzeczywistości), odnalezienie szukanej stacji sprowadza się do przejechania paluchem po trasie danego koloru.

Mapa sieci metra dostępna jest również w formie elektronicznej (PDF oraz Flash) na stronie internetowej metra - link w sekcji odnośniki.

Korzystających ze schodów ruchomych obowiązuje prosta zasada kindersztuby: stajemy po prawej stronie stopnia, zostawiając lewą stronę dla tych, którym się spieszy. Zdecydowana większość użytkowników stosuje się do tej zasady, chociaż jak wszędzie znajdzie się jakiś prostak, któremu trzeba prosto w twarz zakomunikować potrzebę przejścia, gdyż jego nieskażony myślą umysł nie wykoncypuje sam z siebie zachowań ułatwiających współpracę.


KUPOWANIE BILETÓW (metro)


Bilety na metro kupić można w automatach, dostępnych na każdej stacji (nie znam stacji na której nie byłoby automatu do kupienia biletów). Na niektórych stacjach dostępne są również okienka kasowe, gdzie również można kupić bilety.
Automaty pozwalają na zakup biletów jednorazowych, wieloprzejazdowych (10 przejazdowych), biletów miesięcznych (abono transporte), suplementów pozwalających na wstęp na lotnisko. Płacić można banknotami, monetami, kartami plastikowymi.

Ceny biletów na chwilę obecną (maj 2011) kształtują się następująco:
- bilet jednorazowy - 1 euro,
- bilet 10 przejazdowy - 9,30 euro (a w 2008 było to ledwie 7 euro)
- suplement lotniskowy - 1 euro,
- bilet miesięczny strefa A - 46 euro (normalny, są jeszcze bilety dla młodzieży, dla seniorów, oraz oczywiście na inne strefy)
- w celu zakupienia biletów x-dniowych (1-7 dniowych) należy zgłosić się do okienka na stacji, które taką kasę posiada.

Chociaż w automacie można kupić bilet używając banknotów, automat wydaje resztę jedynie monetami, dlatego kupowanie jednorazowego biletu banknotem 20 euro to średnio fajny pomysł.

Jeśli Twój bilet nie działa, bramka go „wciągnęła“ - zgłoś się do kogoś z obsługi stacji. Najczęściej są to ludzie w niebieskich marynarkach / żakietach lub w czerwonej marynarce + koszula w paski z plikiem identyfikatorów i kart magnetycznych na smyczy zawieszonej u szyi ;-) lub do okienka kasowego, jeśli akurat jest obok.


POCIĄGI PODMIEJSKIE (Cercanías Renfe)


Pociągi podmiejskie to (w mojej opinii) podstawowy środek komunikacji jaki należy brać pod uwagę planując wycieczkę poza Madryt. Osoby wyobrażające sobie kolej jako Przestarzałą Katastrofę Pseudoprzewoźniczą, smród i brud w składzie, na peronach, nagminne spóźnienia i wszędobylski burdel na kółkach, przeżyją co najmniej pozytywne rozczarowanie a być może nawet szok, korzystając z kolei hiszpańskiej. Perony czyste, zadbane (w większości), pociągi punktualne, wagony czyściutkie (zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz), klimatyzowane, pojedyncze siedzonka z welurowymi obiciami, w każdym wagonie około 10 monitorów pokazujących trasę pociągu, najbliższą stację zapowiada spiker z głośników (tak jak w metrze i większości autobusów miejskich). Komfort i przyjemność podróżowania.


KUPOWANIE BILETÓW (Cercanías Renfe)


Bilety na pociągi podmiejskie można zakupić w punkcie sprzedaży (w okienku) lub bezpośrednio z automatu. Jeśli nie masz przejazdówki (abono transporte), nie masz pytań dot. przejazdu lub samego zakupu biletu, automat pozwoli zaoszczędzić Ci czas.

Posiadanie biletu miesięcznego (abono transporte) uprawnia Cię do korzystania zarówno z metra, autobusów miejskich, jak i pociągów podmiejskich (cercanías) w strefie, dla której masz wykupioną przejazdówkę.

Nie przepłacaj! Kupuj bilet w okienku zamiast w automacie, okaż swoją przejazdówkę a zapłacisz jedynie różnicę w cenie biletu, tak jakby przedmiotem zakupu był bilet SPOZA strefy (na którą już masz przejazdówkę) do miejsca docelowego podróży. Najczęściej jest to różnica kilku euro, jednak w niektórych przypadkach można zaoszczędzić nawet do 10€, pieniądz należy szanować ;-)

UWAGA! WAŻNE! Nie wyrzucaj biletu po przejściu bramki, zachowaj go do zakończenia podróży! Pomijając potrzebę posiadania biletu w przypadku kontroli biletowej, będzie Ci on potrzebny, żeby przejść przez bramkę wyjściową!


Autobusy podmiejskie


W zależności od celu naszej wycieczki, wybór autobusu podmiejskiego może się niekiedy okazać lepszym rozwiązaniem, a czasem jedynym. Stacji tutejszego „PKS“ jest kilka. Najważniejsze z nich to:

  • Principe Pío
  • Moncloa
  • Chamartín
  • Avenida de América

Z reguły autobusy wyjeżdżające z jednego z podanych wyżej przystanków (Intercambiador) nie zajeżdżają na inne, tylko bezpośrednio wskakują na najbliższą autostradę i mkną do celu. Inaczej sprawa wygląda z drogą powrotną. Zdarza się, że droga powrotna kończy się na innej stacji niż ta, z której wyruszyliśmy. Na szczęście wszystkie stacje połączone są z siecią metra, więc nie powinno stanowić to najmniejszego problemu.

Różne trasy są obsługiwane przez różnych przewoźników, zatem będąc na danej stacji należy wcześniej wiedzieć którego przewoźnika należy szukać (aby zakupić bilet, wsiąść do właściwego autobusu i nie stać w „nieswojej“ kolejce.

Generalną zasadą jest przyznawanie konkretnych miejsc przy zakupie biletu. Informacja ta znajduje się na bilecie i jeśli podróżujemy w kilka osób porozrzucanych po autobusie należy zaczekać aż zapełnią się miejsca które nie są do nas przypisane i poprosić ludzi o zamianę. Zazwyczaj nikt nie robi problemów.


Kupowanie biletów (autobusy)


Kwestia zakupu biletów wygląda różnie u różnych przewoźników. Niektórzy przewoźnicy mają swoje kasy gdzie można kupić bilet, u innych bilet kupuje się bezpośrednio u kierowcy. Regułą jest płacenie kwotą jak najbardziej zbliżoną do wymaganej w przypadku zakupu biletu u kierowcy. Nie oczekuj zbyt przyjaznych spojrzeń od kierowcy lub zniecierpliwionych oczekujących w kolejce za Tobą pasażerów, kiedy za bilet warty 3 euro płacisz banknotem 20 euro. Wyciągając banknot o wyższym nominale możesz zapomnieć o podróży, kierowca powie Ci jedynie że nie ma tyle pieniędzy żeby Ci wydać resztę :-) Zmusisz go?

U niektórych przewoźników obowiązują „dziwne“ reguły. Przy zakupie biletu do Segovii w jedynej firmie autobusowej obsługującej połączenie z Madrytu (Sepulvedana) zostałem poinformowany o konieczności przedstawienia swojego biletu powrotnego w kasie w Segovii przed wejściem do autobusu. Na miejscu po okazaniu zgodnie z instrukcją biletu dostałem do ręki nowy bilet na przejazd z którym już mogłem bezpośrednio wejść do autobusu. Po dogłębnym przeanalizowaniu motywów takiego działania doszedłem do wniosku, że to bardzo prosty, acz skuteczny, system kontroli zapełnienia autobusu. Kierowca nie wpuści do autobusu większej ilości pasażerów niż przewidują obowiązujące go uregulowania, a dopiero przy okienku „powrotnym“ można określić ile ludzi chce jechać tym konkretnym autobusem.


ODNOŚNIKI


Autor: Radoslaw o 16:10
Etykiety: , , , , ,

5 komentarzy:

  1. Anonimowy22 października 2011 11:21

    Dlaczego nie umieścił Pan żadnego zdjęcia ukazującego metro z zewnątrz bądź wewnątrz?

    OdpowiedzUsuń
  2. Radoslaw5 listopada 2011 17:55

    @Anonimowy: Jak przypuszczam nie mieszka Pan/Pani w Madrycie? Dla mieszkających w Madrycie takie zdjęcia są zbędne, zaś ja nie przypuszczałem że temat zainteresuje osoby spoza :-) Ale nic straconego, jak wrócę do Hiszpanii (chwilowo odpoczywam w PL) pomyślę nad zdjęciami. Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
  3. Anonimowy14 grudnia 2011 16:17

    Zaskoczenie. Zbędne, czy nie zdarzają się również miłośnicy takowych fotografii. Miło by było również w tym temacie zobaczyć cokolwiek. Zainteresowało i myślę, że nawet bardziej osoby spoza, niżeli mieszkańców Hiszpanii(nie oznacza to, że nie było okazji odwiedzić półwyspu)Czekam zatem na dopracowanie relacji. Mam nadzieję, że trafił Pan na siarczyste mrozy, których ciężko zasmakować w Reino de España. Pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń
  4. Alan Komiściuk25 czerwca 2019 11:46

    :)

    OdpowiedzUsuń
  5. Julita25 czerwca 2019 15:54

    Jeśli już mowa o wycieczkach zagranicznych, to w jaki sposób płacicie w restauracjach, w sklepach, czy też za atrakcje? Nosicie ze sobą gotówkę, czy płacicie kartą? Ja uważam, ze płatności kartą są bezpieczniejsze. Chcąc uniknąc opłat za przewalutowanie pieniędzy zaopatrzyłam się kartę oferowaną przez https://www.igoriacard.com/ której nabycie polecam wszystkim!

    OdpowiedzUsuń

Zapraszam do komentowania...

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)